Jak nauczyć dzieci sprzątania?

Wspólne pomieszczenia rodziny to już inna sprawa. To musi być jasne: Wszyscy mieszkają razem i powinni czuć się komfortowo. Dziecko musi nauczyć się to rozumieć. Tu chodzi o wspólnotę. To po prostu niesprawiedliwe, jeśli jedna osoba (najczęściej matka) musi sprzątać po wszystkich członkach rodziny. Jest to drobnostka dla każdego, a pozwala zachować porządek w jego rzeczach. Oczywiście dotyczy to również rodziców. Bo: nie możesz wymagać od dziecka porządku, jeśli sam go nie zachowujesz.

Jeszcze jedno małe pocieszenie dla zirytowanych rodziców: większość ludzi potrafi w pewnym momencie wypracować minimalny poziom porządku. Często dzieje się to bardzo szybko: dziewczyna lub chłopak przyjeżdża w odwiedziny...

Dlaczego moje dziecko nie chce sprzątać?

Wiele dzieci wpada na dobre pomysły dopiero wtedy, gdy zgromadzi wszystkie rzeczy wokół siebie. Zwłaszcza mniejsze dzieci ożywiają przedmioty. Na przykład w ich wyobraźni wszystkie kukiełki mogą rozmawiać razem z przytulankami, a z kartonu zbudowany jest dom. I wszystkie kredki służą do malowania.

Pod żadnym pozorem nie należy tu ingerować. Nawet jeśli takie działania zabawowe potrafią się przeciągnąć na kilka dni. Porządki nie są najważniejsze.

Czymś innym jest sytuacja, gdy wieloma rzeczami leżącymi w pokoju dziecięcym w ogóle się nie bawimy. Rodzice często nie mogą uwierzyć, jak ktokolwiek może czuć się tam komfortowo. Zaczynają sprzątać i już trwa największa walka o władzę.

Szczególnie dla starszych dzieci w tle rozgrywa się ważny wątek: Walka o samodzielność. Chcą mieć możliwość określenia własnego obszaru. To, jak bardzo dziecko chce, aby jego pokój był uporządkowany, zależy ostatecznie od niego.

Jak sprawić, by dzieci nauczyły się sprzątać?

To, ile dziecko potrafi samodzielnie posprzątać, zależy od jego wieku. Młodsze dzieci nadal potrzebują pomocy. Potrzebują pomocy przy sprzątaniu całego pokoju, bo czują się przytłoczone. Ale potrafią bardzo dobrze utrzymać porządek w pewnych miejscach (może w kąciku zabaw). Nawet małe dzieci, które mają 3 lub 4 lata, mogą z Twoją pomocą ścierać kurz lub ścielić łóżka. Łóżka pojedyncze są szczególnie łatwe do ścielania, ponieważ często są niskie i posiadają szuflady, w których można przechowywać dziecięcą pościel.

Wyjaśnij, co gdzie się kładzie: "Kukiełka śpi w pudełku". Sprzątaj razem z dzieckiem. Chwal swoje dziecko. Okaż swoją radość z powodu posprzątanego pokoju.

W miarę jak dzieci stają się starsze, można im powierzyć większą odpowiedzialność za porządek z roku na rok. Najpóźniej w wieku 14 lat dzieci są w stanie samodzielnie sprzątać. Poszczególne zadania często są jeszcze przejmowane przez dorosłych.

Daj dziecku znać z wyprzedzeniem, kiedy zamierzasz posprzątać jego pokój. Kto lubi, gdy grzebie się w jego rzeczach?

Konsekwencja to ważne słowo kluczowe, jeśli chodzi o porządek: besztanie, a potem robienie wszystkiego samemu prowadzi do tego, że dziecko puszcza Twoje uwagi mimo uszu. Dziecko uczy się, że nawet jeśli będziesz narzekać, to porządek sam się załatwi.

Nie pomagaj w znalezieniu rzeczy. Na przykład, jeśli dziecko nie może znaleźć ważnego arkusza pod dużą stertą papieru, będzie musiało go samo poszukać. Uwaga "A nie mówiłem..." jest mniej pomocna niż fakt, że dziecko czuje, że nie tędy droga.

Rodzeństwo często kłóci się o porządek. Zwłaszcza jeśli dzieli pokój. Podzielcie się obowiązkami. Każde dziecko sprząta to, co pozostawiło w nieporządku. Albo: Jedno dziecko sprząta ubrania, drugie zabawki...

Pozwól dziecku wyczuć, kiedy jest dla ciebie zbyt bałaganiarskie. Na przykład, jesteś wezwany do obejrzenia obrazu, ale z trudem możesz wejść do pokoju. Powiedz wyraźnie, że tak ci się nie podoba i nie wejdziesz do tego pokoju.

Często wszystkie rzeczy w pokoju dziecka są już tak nieuporządkowane, że samo dziecko nie czuje się już komfortowo. Lubią przenosić aktywności do innych pomieszczeń. Nagle malują i robią rękodzieła w kuchni... Daj dziecku jasno do zrozumienia, że nie może zajmować kolejnych pomieszczeń.

Kilka zasad porządkowania, które pomogą dzieciom nauczyć się sprzątać

Ustalenie zasad eliminuje konieczności codziennego toczenia małych bitew. Ustal je razem z dziećmi. Zasady różnią się oczywiście w zależności od rodziny. Kilka sugestii:

Musi być zachowany pewien poziom higieny. Stare kubki po jogurtach, brudne talerze, zabrudzone ubrania nie należą do pokoju dziecięcego. Wszystko, czego dziecko nie wyniesie ze swojego pokoju, nie będzie prane.

Dzień sprzątania przypada na stały dzień tygodnia.

Dzieci powinny codziennie rano ścielać łóżko. 

Dzieci powinny ścierać kurze przynajmniej raz w tygodniu. 

Łazienkę pozostawiamy w stanie zastanym.

Kurtki powinny być w garderobie.

Przed odrabianiem lekcji dziecko musi posprzątać biurko.

Nic nie jest sprzątane bez wiedzy dziecka.

Nic nie zostanie wyrzucone bez wcześniejszego zapytania dziecka.

Oczywiście wszyscy członkowie rodziny muszą przestrzegać zasad porządkowania.

Jeszcze kilka wskazówek:

Dzieci potrzebują wystarczająco dużo miejsca do przechowywania, w którym mogą schować zabawki. Sensowne są więc meble dla dzieci, takie jak regał dla dzieci, biurko, pudełka i szuflady, w których mogą schować swoje książki, przybory, ubrania czy zabawki. Starsze dzieci same decydują, gdzie co powinno być.

Mniej znaczy więcej: posegreguj razem z dzieckiem stare i zepsute zabawki. W ten sposób tworzysz przestrzeń. Dziecko nie musi tonąć w zabawkach czy rzeczach. Wiele rzeczy można tymczasowo przechowywać w piwnicy.